«Η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων δεν είναι αντίθετη με μια Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Μια Αρχή, δηλαδή, που θα είναι μακριά από τις κομματικές αντεγκλήσεις, μακριά από τις κομματικές σκοπιμότητες και θα φροντίζει μόνο να διασφαλίζει την ποιότητα και την εξέλιξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας».Τα παραπάνω είπε ο αντιπρόεδρος της Ενωσης Σχολικών Συμβούλων , στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, κατά τη συζήτηση επί του Σχεδίου νόμου, για την Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, και υπογράμμισε τα εξής:
Α.Έρχεται, όμως, η τελευταία παράγραφος της Αιτιολογικής Έκθεσης του Α’ μέρους και μας λέει ότι η Αρχή αυτή επιβλήθηκε για την αξιολόγηση, η οποία επιβάλλεται από τις διατάξεις του περίφημου νόμου 4024/2011, δηλαδή, ενός νόμου που μιλάει για ποσοστό στις προαγωγές των εκπαιδευτικών. Η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων εγκαίρως έχει δημοσιοποιήσει τις θέσεις της για την αξιολόγηση. Η αξιολόγηση διεθνώς, έτσι πρέπει να είναι και στην Ελλάδα, είναι ένα μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η εκπαιδευτική διαδικασία είναι ένα μέγεθος δυναμικό, ένα μέγεθος εξελίξιμο, που πρέπει να προσλαμβάνει και τις επιστημονικές εξελίξεις, τα αποτελέσματα των ερευνών και την κοινωνική πραγματικότητα. Δεν μπορεί η αξιολόγηση στην εκπαίδευση να κατατείνει στην τιμωρία του εκπαιδευτικού.
Β.Πέρα, όμως, από αυτές τις γενικές διαπιστώσεις έχουμε και ορισμένες παρατηρήσεις επί των επιμέρους άρθρων του νομοσχεδίου, γιατί οι ασάφειες, που υπάρχουν στα επιμέρους άρθρα του νομοσχεδίου, επιτείνουν την ανησυχία για το ρόλο της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας.
Γ.Πάμε να δούμε μια – μια αυτές τις ασάφειες. Λέει στην παράγραφο 3, το 3γ’γ’, ότι εποπτεύει τις διαδικασίες αξιολόγησης των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στις οποίες μπορεί να συμμετέχει με όργανα ή εκπροσώπους της κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στις οικείες διατάξεις. Εμείς ψάξαμε να βρούμε αυτές τις οικείες διατάξεις και πραγματικά δεν τις βρήκαμε πουθενά. Ποιες είναι αυτές οι οικείες διατάξεις; Πώς θα παρεμβαίνει, δηλαδή, η Αρχή με όργανα; Πώς θα παρεμβαίνει με εκπρόσωπους της; Αυτά, προτού ξεκινήσει η λειτουργία της Αρχής, για να αποκτήσει ο εκπαιδευτικός κόσμος μια εμπιστοσύνη στην Αρχή, θα πρέπει να είναι ευκρινή, διασαφηνισμένα, να είναι απολύτως διευκρινισμένα, διαφορετικά μας βάζει σε ανησυχίες και μας δημιουργεί το αίσθημα της επιφυλακτικότητας.
Δ.Πάμε, τώρα, στο άρθρο ζ’, όπου λέει ότι τα μέλη του Συμβουλίου δεν μπορεί να είναι προϊστάμενοι υπηρεσιών ή να μετέχουν σε όργανα διοίκησης φορέων το εκπαιδευτικό έργο των οποίων αξιολογείται από την Αρχή. Αυτό δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Γιατί, δηλαδή, δεν μπορεί να είναι προϊστάμενοι φορέων και, για παράδειγμα, εάν τα ΠΕΚ μπορούν να θεωρηθούν φορείς, όπου εκεί οι προϊστάμενες αρχές των ΠΕΚ, οι διοικήσεις, δηλαδή, των Περιφερειακών Επιμορφωτικών Κέντρων είναι άμισθες, δεν είναι προϊστάμενοι οργανικών μονάδων, είναι άμισθοι προϊστάμενοι, αυτοί θα πρέπει να εξαιρεθούν από αυτό; Δεν πρέπει να το δούμε;
Ε.Πάμε τώρα στο β’ της παραγράφου 6, όπου και σε αυτό είμαστε αντίθετοι, που λέει ότι οι υποψήφιοι για τη θέση του Διευθυντή της Αρχής μπορούν να είναι μόνο εν ενεργεία εκπαιδευτικοί της δημόσιας ή ιδιωτικής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Ζ.Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, εμείς έχουμε μια πάγια θέση ότι οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί δεν μπορεί να εποπτεύουν τη δημόσια εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι ζουν μέσα στο προστατευμένο περιβάλλον της ιδιωτικής εκπαίδευσης, δεν μπορεί να εποπτεύουν τη δημόσια εκπαίδευση, δηλαδή, ανθρώπους οι οποίοι έχουν «φάει» την ελληνική επαρχία, το ελληνικό δημόσιο σχολείο και έρχονται σε επαφή με την ελληνική κοινωνία. Γι’ αυτό εμείς δεν θα θέλαμε να περιληφθεί μέσα στο νομοσχέδιο ότι οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί θα μπορούν να εποπτεύουν τους δημόσιους εκπαιδευτικούς.
Η.Στο άρθρο 7 α’ λέει ότι η Αρχή συγκροτεί μια ή περισσότερες πενταμελείς επιτροπές αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου ανά διεύθυνση εκπαίδευσης. Κάθε επιτροπή αξιολογεί το εκπαιδευτικό έργο των σχολικών μονάδων και λέει ότι εδώ αυτοί, οι οποίοι συμμετέχουν στην Αρχή, μπαίνουν σε ένα μητρώο, αλλά δεν μας λέει ότι από αυτούς, που θα μπουν στο μητρώο, ποια είναι τα κριτήρια, που θα μπουν στην πενταμελή αυτή επιτροπή, που θα είναι επιτροπή ενστάσεων. Θα ήθελα να τονίσω εδώ ότι, επειδή η αξιολόγηση είναι ένα πείραμα, το οποίο μπαίνει μετά από τριάντα χρόνια στην ελληνική πραγματικότητα, θα πρέπει να προσέξουμε τη νομοθετική θωράκιση αυτών των επιτροπών ενστάσεων.
Θ.Πάμε τώρα στο άλλο άρθρο, όπου λέει ότι στο Συμβούλιο της Αρχής θα συμμετέχουν εκπαιδευτικοί με βαθμό Γ’. Εμείς θα θέλαμε αυτό να αλλάξει. Δεν μπορεί οι εκπαιδευτικοί με βαθμό Γ’ να έρχονται και να κρίνουν ανώτερους βαθμολογικά εκπαιδευτικούς. Υπάρχουν εκπαιδευτικοί με βαθμό Α’, κύριε Υπουργέ, οι οποίοι θα μπορούν να αποτελούν μέλη αυτού του Ανώτατου Συμβουλίου της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας.
Ι.Ένα άλλο, το οποίο είναι και αυτό προς συζήτηση και εδώ θα μπορούσα να πω ότι βρίσκεται και η ουσία του ρόλου της Αρχής, είναι στο άρθρο 9, το 9 α’, το οποίο μιλάει για τα γενικά κριτήρια αξιολόγησης της Αρχής και λέει για τα μαθησιακά αποτελέσματα, για την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα του διδακτικού και γενικότερα του εκπαιδευτικού έργου, όπως τεκμηριώνεται, ιδίως, από την αξιολόγηση από τους μαθητές και τα πρόσωπα, που ασκούν τη γονική τους μέριμνα.
Κ.Όπως καταλαβαίνετε, εάν διαβάσουμε τη βιβλιογραφία γύρω από την αξιολόγηση, υπάρχουν πολλά, τα οποία αναφέρονται πάνω σε αυτά τα ζητήματα. Πρώτα – πρώτα, τα μαθησιακά αποτελέσματα. Ποιοι είναι οι δείκτες, που μετράνε τα μαθησιακά αποτελέσματα; Δηλαδή, εάν σε ένα σχολείο από τους είκοσι μαθητές στις πανελλήνιες περάσουν οι δεκαοκτώ, το σχολείο πάει καλά; Ενώ σε ένα άλλο σχολείο, εάν περάσουν οι δώδεκα μαθητές, το σχολείο πάει χειρότερα; Που σημαίνει ότι θα μπούμε σε μια διασχιστίδα κατηγοριοποίησης των σχολείων, ανταγωνισμού, πράγμα το οποίο η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων δεν μπορεί να υιοθετήσει εάν θέλουμε η αξιολόγηση να είναι μοχλός για τη βελτίωση του έργου και όχι μοχλός ανταγωνισμού, κατηγοριοποίησης και αντεγκλήσεων μεταξύ εκπαιδευτικών, σχολείων και φορέων.
Λ.Επίσης, λέει για τους βαθμούς, ο βαθμός ανταπόκρισης, το πρόγραμμα δράσης, που καταρτίζονται σύμφωνα με το άρθρο 32. Κύριε Υπουργέ, αυτό το βαθμό ανταπόκρισης στα προγράμματα δράσης, ομολογώ ότι, παρότι έχω τριάντα χρόνια στην εκπαίδευση, δεν μπορώ να τον καταλάβω. Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι ο βαθμός ανταπόκρισης. Υπάρχει κάποιο μέτρο, κάποιο κριτήριο, κάποιο θερμόμετρο, που κρίνει αυτό το βαθμό ανταπόκρισης; Θα πρέπει να τα δούμε αυτά κάπως αναλυτικά για να μην δημιουργούμε ασάφειες, προβληματισμούς και επιφυλακτικότητα, γιατί η αξιολόγηση για να πετύχει θα πρέπει να τύχει της αποδοχής του εκπαιδευτικού κόσμου, διαφορετικά θα ακυρωθεί εν τοις πράγμασι.
Μ.Καταλήγοντας, θα ήθελα να πω ότι, οι Σχολικοί Σύμβουλοι μέσα στον κόσμο των εκπαιδευτικών, που αριθμεί 160.000 εκπαιδευτικούς, είναι 800 περίπου, οι οποίοι έχουν κατά τεκμήριο τα υψηλότερα προσόντα, επιστημονικά, παιδαγωγικά, εκπαιδευτικά και έχουν κριθεί με αλλεπάλληλες διαδικασίες, μέχρι διαγωνισμό ΑΣΕΠ δώσαμε γι’ αυτό, αλλά, μέχρι τώρα, θα ήθελα να εκφράσω εδώ το παράπονο, αλλά και τη διαπίστωση, που κάνουμε ως Πανελλήνια Ένωση, δεν έχουμε τύχει της ανάλογης θέσης μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία και στην πολιτεία. Γι’ αυτό, λοιπόν, θα κάνουμε έκκληση από το βήμα της Βουλής οι Σχολικοί Σύμβουλοι να τύχουν της ανάλογης προσοχής και της ανάλογης θέσης μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Ν.Θα σταθώ στην πρώτη ερώτηση του κυρίου Κεδίκογλου, ο οποίος στάθηκε σε ένα σημείο της πυρετολογίας μου και μίλησε για τον ανταγωνισμό. Ότι φοβόμαστε τον ανταγωνισμό των σχολείων. Επειδή αυτό το επιχείρημα διατυπώνεται πολλές φορές και στον δημόσιο διάλογο, ότι οι εκπαιδευτικοί φοβούνται τον ανταγωνισμό, θα σας έλεγα ότι οι Έλληνες εκπαιδευτικοί δεν φοβούνται απολύτως τίποτα. Η ευγενής άμιλλα, όσοι έχουμε θητεύσει σε σχολικές αίθουσες ή έχουμε διαχειριστεί ομάδες ανθρώπινου δυναμικού, θα έχουμε διαπιστώσει ότι η ευγενής άμιλλα προκύπτει από την ίδια τη λειτουργία των ομάδων. Προφανώς δεν μιλάμε για αυτή. Μιλάμε όμως για την κατηγοριοποίηση των σχολείων. Η κατηγοριοποίηση των σχολείων θα ακυρώσει το σκοπό της αξιολόγησης, που ευαγγελίζεται το νομοσχέδιο αυτό και τα άλλα που θα έρθουν.
Ξ.Αν επικεντρωθούμε μόνο στο αποτέλεσμα μιας διαδικασίας και δεν δούμε τις προϋποθέσεις που οδηγούν στο αποτέλεσμα, τότε μιλάμε για έναν άκρατο επιθεωρητισμό και προσωπικά, δεν θέλω να πιστεύω ότι είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης και του Υπουργείου, κύριε Υπουργέ, ένας άκρατος επιθεωρητισμός. Δηλαδή μια επιστροφή στην προ της μεταπολίτευσης εποχή. Η κυρία Μακρή, στην άλλη ερώτησή της, μίλησε για τα κριτήρια.
Ο.Κυρία Μακρή, το νομοσχέδιο το πήραμε μόλις χθες το βράδυ. Κάναμε ένα έκτακτο διοικητικό συμβούλιο για να τοποθετηθούμε σήμερα και έχουμε ζητήσει από το Υπουργείο, πολλές φορές να κληθούμε σε έναν διάλογο, για να δούμε πώς θα διαμορφωθούν αυτά τα κριτήρια. Γιατί αυτό το νομοσχέδιο, της αρχής διασφάλισης ποιότητας και το προεδρικό διάταγμα, αφήνει πολλά θέματα ανοιχτά, σχετικά με την αξιολόγηση. Μπορώ να πω ότι γενικές αρχές βάζει, δεν λύνει επί της ουσίας κανένα ζήτημα. Δηλαδή, ποια είναι αυτά τα κριτήρια; Ποιοι είναι αυτοί οι δείκτες; Αυτούς τους δείκτες θα κληθεί αυτή η αρχή, όταν συσταθεί, να τους διαμορφώσει και εκεί οι εκπαιδευτικοί και η ΠΕΣΣ και οι ομοσπονδίες θα πρέπει να έχουν λόγο, για το ποια θα είναι αυτά τα κριτήρια.
Π.Ο κύριος Κουράκης, μίλησε για τον μονοπρόσωπο φορέα της αξιολόγησης. Κύριε Κουράκη, θα έλεγα ότι οι σχολικοί σύμβουλοι, οι διευθυντές, απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης του εκπαιδευτικού κόσμου. Έτσι είναι. Ιδιαίτερα οι σχολικοί σύμβουλοι, των οποίων ουδέποτε η επιλογή τους έχει αμφισβητηθεί, ούτε από τις ομοσπονδίες, ούτε από τα πολιτικά κόμματα, ούτε από την ελληνική κοινωνία. Για αυτό ουδέποτε έχει διακοπεί η θητεία σχολικού συμβούλου. Ενώ έχει διακοπεί πολλές φορές η θητεία των διευθυντών εκπαίδευσης. Αυτό πρέπει να το σημειώσετε.
Ρ.Μιλάμε για ένα σύστημα αξιολόγησης, που ο ίδιος ο εκπαιδευτικός, ο εκπαιδευτικός της τάξης, δηλαδή, θα έχει ρόλο και λόγο στην αξιολόγηση. Με την αυτοαξιολόγηση, με την συμμετοχή του σε αυτό. Δεν είναι αυτός ο οποίος θα αξιολογηθεί, θα είναι δηλαδή ένα πρόσωπο που θα έρθει κάποιος να τον αξιολογήσει και δεν θα έχει κανένα λόγο. Γιατί ένα κομμάτι, κύριε Υπουργέ, της αξιολόγησης - υποθέτω - ότι είναι η αυτοαξιολόγηση, όπου εκεί τον πρώτο λόγο τον έχει ο εκπαιδευτικός της τάξης, τον έχει ο σύλλογος των διδασκόντων, τον έχει ο διευθυντής του σχολείου, τον έχει ο διαιτητής του σχολείου, τον έχει δηλαδή η πρωτογενής μονάδα του εκπαιδευτικού συστήματος.
Σ.Εκπαιδευτικοί και απολύσεις. Οι σχολικοί σύμβουλοι, βεβαίως, έχουμε τοποθετηθεί και δημόσια, ότι είμαστε εναντίον του νόμου 40 / 24, που προβλέπει τις ποσοστώσεις και τις απολύσεις των εκπαιδευτικών, διότι όταν μιλάμε για το σχολείο πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και με τους όρους και με τη νομοθεσία, γιατί μιλάμε για τα παιδιά του ελληνικού λαού, έτσι δεν είναι; Άρα μιλάμε για το μέλλον αυτής της χώρας. Οι απολύσεις, αν προκύψουν απολύσεις, θα είναι διοικητικές πράξεις που δεν αφορούν στους σχολικούς συμβούλους. Οι σχολικοί σύμβουλοι θα συμμετάσχουν στο σύστημα της αξιολόγησης, εφόσον αυτό προάγει την εκπαιδευτική διαδικασία και μιας και ο συνάδελφός, ως εκπαιδευτικός ενώ, ο κύριος Αμμανατίδης, ρώτησε τι θα κάνουμε οι εκπαιδευτικοί σύμβουλοι; Θα δεχτούμε αυτό το σύστημα αξιολόγησης που θα έρθει από το Υπουργείο; Εγώ θα ήθελα να διαβεβαιώσω τη Βουλή και τον κύριο Αμμανατίδη, ότι οι σχολικοί σύμβουλοι, όπως πάντα, θα κάνουν το καθήκον τους, να συμβάλουν στη βελτίωση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, στη βελτίωση των εκπαιδευτικών στην αυτοβελτίωση όλου του εκπαιδευτικού συστήματος, ώστε να φτάσουμε σε ένα σημείο που η ελληνική κοινωνία, πραγματικά, να είναι υπερήφανη για τα σχολεία που έχει, για το εκπαιδευτικό σύστημα που έχει, για τη νεολαία που προέρχεται μέσα από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου